35 چه آیان یکّێا، که شَریَتئے کازیے اَت، په ایسّائے چَکّاسگا چه آییا جُست کرت:
ایسّایا آیانی گَندگێن پِگر زانت و گوَشتی: ”او دوپۆستێن شَتَلکاران! چێا منا چَکّاسگا اێت؟
”او استاد! شَریَتئے مسترێن هُکم کجام اِنت؟“
لهتێن پَریسی آتک و په آییئے چَکّاسگا جُستِش کرت: ”بارێن، رئوا اِنت که مرد وتی جَنئے تلاک و سئونان بدنت؟“
او شَریَتئے کازیان! بَژن اِنت که شما زانتکاریئے هَزانگئے کلیت زرت و برت، نه وت تها آتکگێت و نه آ که راها اَنت، تها رئوگا اِشتگاَنت.“
ایسّایا چه شَریَتئے کازی و پَریسیان جُست گپت: ”شَبَّتئے رۆچا نادْراهانی دْراه کنگ رئوا اِنت یا نه؟“
بله پَریسی و شَریَتئے کازیان چه یَهیائے دستا پاکشۆدی نگپت و هُدائے لۆٹ و واهگِش په وت نمَنّت.
آیان اے هبر پمێشکا کرت که ایسّایا داما دئور بدئینت و ایسّا اَنچێن هبرے بکنت که مئیاربار ببیت، بله ایسّا جَهل بوت و گۆن لَنکُکا زمینئے سرا چیزّے نبیسگا لگّت.
وتی سجّهێن وَسا بکن که وکیل زێناس و اَپولُسا آیانی سپرا کُمَکّ بکنئے. بچار که آ په هچّ چیزّا مُهتاج مبنت.