21 گوَشتِش: ”کئیسَرئے.“ نون ایسّایا درّاێنت: ”گڑا کئیسَرئیگا کئیسَرا بدئیێت و هُدائیگا هُدایا بدئیێت.“
ایسّایا چه آیان جُست کرت: ”اِشیئے سرا کئیی نام و نَکش پِر اِنت؟“
ایسّایا پَسّئو دات: ”وتی هُداوندێن هُدایا په دل، گۆن سجّهێن جان و ساه و گۆن سجّهێن پَهم و پِگرا دۆست بدار.
گڑا ایسّایا گوَشت: ”او شئیتان! چه منی دێما گُم بئے! پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا پرستش بکن و تهنا هماییئے هِزمتا بکن.“
نون ایسّایا گوَشت: ”گڑا کئیسَرئیگا کئیسَرا بدئیێت و هُدائیگا هُدایا بدئیێت.“ چه اے پَسّئوا، آ هئیران و هَبَکَّه منتنت.
ایسّایا گوَشت: ”گڑا کئیسَرئیگا کئیسَرا بدئیێت و هُدائیگا هُدایا بدئیێت.“
آییئے سرا تُهمت و بُهتام جنانا گوَشتِش: ”ما دیستگ که اے مرد، کئوما گُمراهَ کنت، رومئے کئیسَرئے سُنگ و مالیات دئیگا مَنَه و مَکَنَ کنت و گوَشیت: ’من مَسیه و بادشاه آن.‘“
آیان پَسّئو دات: ”وت شئور بکنێت، شمئے هبرئے زورگ شرتر اِنت یا هُدائے؟
پِتْرُس و آ دگه کاسِدان پَسّئو دات: ”باید اِنت چه انسانان گێشتر، هُدائے مَنّۆک ببێن.“
هرکَسئے هَکّا باید اِنت بدئیێت. اگن سُنگ و مالیاتۆ پِر اِنت، باید اِنت بدئیێت، اگن رَسَد پِر اِنت، گڑا رَسَدا بدئیێت. اگن اِزّت اِنت، اِزّت بکنێت و اگن شرپ اِنت، شرپ.