18 ایسّایا آیانی گَندگێن پِگر زانت و گوَشتی: ”او دوپۆستێن شَتَلکاران! چێا منا چَکّاسگا اێت؟
وهدے ایسّایا آیانی دِلئے اے هبر زانت، چه اۆدا در کپت. بازێنے آییئے پدا رئوان بوت و آیانی نیاما هرکَس که نادْراه اَت، سجّهێنی دْراه کرتنت.
لهتێن پَریسی، ایسّائے چَکّاسگا آییئے کِرّا آتک و جُستِش کرت: ”بارێن، په مردا رئوا اِنت که وتی جَنئے تلاک و سئونان بدنت، سئوَب تُرے هرچے ببیت؟“
مارا بگوَش، تئیی هئیالا رومئے بادشاه کئیسَرا سُنگ و مالیات دئیگ رئوا اِنت یا نه؟“
چه هما زَرّان که په مالیاتا دئینت، یکّے منا پێش بدارێت.“ آیان یکّ دینارے پێش کرت.
پدا دگه هِزمتکارے رئوانی دات و باگپانان آ هم جت و کُشت. همے ڈئولا، آییا دگه بازێن هِزمتکارے راه دات، بله باگپانان لهتێن جت و لهتێن کُشت.
هرچے که آیانی دلا اَت، ایسّایا هما دمانا مارت و گوَشتی: ”شما په چے وتی دلا چُشێن هئیالَ کنێت.
چه شَریَتئے کازیان یکّے، ایسّائے کِرّا آتک و په آییئے چَکّاسا جُستی کرت: ”او استاد! من چۆن بکنان که نمیرانێن زِندئے واهند ببان؟“
بله ایسّایا آیانی اے رِپک و مَندر زانت و گوَشتی:
بله ایسّایا آیانی دلئے هال و هبر زانتنت و گوَشتی: ”شما چێا وتی دلا چُشێن هئیالَ کارێت؟
ایسّایا آیانی دلئے هبر زانت و یکّ کَسانێن چُکّے وتی کَشا اۆشتارێنت و
آییا انسانئے بارئوا هچکَسئے گواهیئے زلورت نهاَت، چێا که آ، انسانئے دلئے هر هالا سهیگ اَت.
آیان اے هبر پمێشکا کرت که ایسّایا داما دئور بدئینت و ایسّا اَنچێن هبرے بکنت که مئیاربار ببیت، بله ایسّا جَهل بوت و گۆن لَنکُکا زمینئے سرا چیزّے نبیسگا لگّت.
پِتْرُسا گوَشت: ”چیا په هُداوندئے روهئے چَکّاسگا گۆن یکدگرا همدست بوتێت؟ بچار، همایان که تئیی مرد کبر کرت انّون دَروازگئے دپا اَنت و ترا هم ڈنّا برنت.“
من آییئے چُکّان وباے دئیان و کُشان، گڑا سجّهێن کِلیسا زاننت که من هما آن که دل و هئیالانی هالان درَ گێجیت و من شما هرکَسا آییئے کارانی هسابا مُزَّ دئیان.