5 ”گۆن سَهْیونئے جنکّا بگوَشێت: ’تئیی بادشاه تئیی گوَرا بێکِبر پێداک اِنت و هَرێا، بزان کُرّگێا سوار اِنت.‘“
بادشاهی اَسا چه یَهودائے دستا نرئوت و هاکمیئے دَزلَٹّ چه آییئے پادانی دێما دورَ نبیت تان هما وهدا که اَسلیگێن واهُندَ کئیت و کئوم آییئے پرمانبردارَ بنت.
تانکه تئیی سجّهێن ستا و تئوسیپان سَهیونئے جنکئے دروازگانی دێما برجاه داران و شادمانی بکنان که تئو منا رَکّێنتگ.
منی جُگا بَڈّا کنێت، چه من هێل بگرێت، که من نَرمدل و بێکِبر آن. گڑا شمارا آرام و آسودگیَ رَسیت.
جُستِش گپت: ”هما نُنُّک که په یَهودیانی بادشاهیا پێدا بوتگ، کجا اِنت؟ ما آییئے اِستار در آیگا دیستگ و په آییئے پرستش کنگا آتکگێن.“
’او یَهودائے شهر بئیتلَهِم! تئو یَهودائے هاکمانی نیاما کَسترێن نهائے، چێا که چه تئو یکّ هاکمێن سردارے پێدا بیت که آ منی کئوم بنی اِسراییلئے شپانکیا کنت.‘“
گڑا مرید شتنت و هما پئیما که ایسّایا گوَشتگاَت، هما ڈئولا کرتِش.
رَندا ایسّایا وتی بارئوا، موسّا و سجّهێن نبیانی پاکێن کتابانی تها، هرچے که نبیسگ بوتگاَت، آ سرپد کرتنت.
نَتْناییلا گوَشت: ”او استاد! تئو هُدائے چُکّ ائے، تئو اِسراییلئے بادشاه ائے.“