44 کَسے که همے سِنگئے سرا کپیت، ٹُکّر ٹُکّرَ بیت و کَسے که سِنگ آییئے سرا کپیت، هورتَ بیت.“
چُکّا بچُکّێت چۆ مبیت که زهر بگیپت و شما راهئے نێما گار و بێگواه ببێت، چیا که آ اَناگت بْرانزَ گیپت. بَهتاور هما اَنت که آییئے مئیار و باهۆٹَ بنت.
گۆن آسنێن اَساے آیان پرۆشَ دئیئے و کونزگانی پئیما هورت هورتِشَ کنئے.“
”پمێشکا گۆن شما گوَشان که هُدائے بادشاهی، چه شما پَچ گِرگ و یکّ کئومێا دئیگَ بیت که آییئے بَر و سَمرا کاریت.
وهدے مزنێن دینی پێشوا و پَریسیان ایسّائے مِسال اِشکتنت، سرپد بوتنت که آ، همایانی بارئوا هبر کنگا اَت.
هما ڈئولا که نبیسگ بوتگ، انسانئے چُکّ چه اے دنیایا رئوگی اِنت، بله بژن و اپسۆز په هماییا که انسانئے چُکّا دْرۆهیت. په آییا شرتر اَت که هچبر چه ماتا پێدا مبوتێن.
سجّهێن مردمان گوَشت: ”اِشیئے هۆن مئیگ و مئے چُکّانی گردنا ببیت.“
شَمونا په آیان نێکێن دْوا کرت و گۆن چُکّئے مات، مَریما گوَشتی: ”هُدایا اے چُکّ، په بازێن بنی اِسراییلیانی رَکّێنگ و بازێنێئے گار و بێگواه کنگا راه داتگ. اے چُکّ نشانیے بیت، بله بازێنے آییا نمَنّیت.
هرکَس که آ سِنگئے سرا بکپیت، ٹُکّر ٹُکّرَ بیت و کَسے که سِنگ آییئے سرا کپیت، هورتَ بیت.“
ایسّایا پَسّئو دات: ”اگن هُدایا ترا اے اِهتیار مداتێن، منی سرا ترا هچّ واک و اِهتیارے نێستاَت. پمێشکا هما که منا تئیی دستا داتی گێشتر مئیاربار اِنت.“
اَنچُش که نِبشته اِنت: ”من سَهیونا سِنگے اێرَ کنان که مردمانَ ٹَگلێنیت، تَلارے که آیان دئورَ دنت، هرکَس که آییئے سرا باور بکنت پَشَل و شرمندگَ نبیت.“
آ مردمَ نئیلنت که ما گۆن درکئومان وشّێن مِستاگئے بارئوا هبر بکنێن، هما مستاگ که درکئومانَ رَکّێنیت. اے پئیما آ مدام وتی گناهان تان گُڈّی هَدّا رسێننت و گُڈسرا هُدائے کهر آیانی سرا کپیت.
و ”سِنگے که مردمانَ ٹَگلێنیت و کۆهے که آیان دئورَ دنت.“ آیانی ٹَگل ورگئے سئوَب اِش اَت که هُدائے هبرِش نزرت. آیانی آسر و آکبت همِش اَت.