42 ایسّایا چه آیان جُست کرت: ”شما هُدائے پاکێن کتابان نئوانتگ: آ سِنگ که بانبَندێن اُستایان پسُند نکرت و نزُرت هما سِنگ، بُنهِشت بوت. اے هُداوندئے کار اِنت و مئے چمّان اَجَب اِنت.“
”پمێشکا گۆن شما گوَشان که هُدائے بادشاهی، چه شما پَچ گِرگ و یکّ کئومێا دئیگَ بیت که آییئے بَر و سَمرا کاریت.
ایسّا هما سِنگ اِنت که شما، بانبَندێن اُستایان، پسند نکرت و چَگل دات، بله آ سِنگ، بُنهِشت بوت.
اَنچُش که نِبشته اِنت: ”من سَهیونا سِنگے اێرَ کنان که مردمانَ ٹَگلێنیت، تَلارے که آیان دئورَ دنت، هرکَس که آییئے سرا باور بکنت پَشَل و شرمندگَ نبیت.“