40 نون وهدے انگورئے باگئے هُدابندَ کئیت، گۆن اے باگپانان چے کنت؟“
وهدے انگورئے مۆسم بوت، په وتی بهرئے گرَگا، هِزمتکاری زمانزورێن باگپانانی کِرّا راه داتنت.
گڑا گپت و چه باگا ڈنّ برت و کُشتش.
آیان پَسّئو دات: ”آ، اے بَدکِردێن باگپانان گار و بێگواهَ کنت و باگا دگه باگپانانی دستا دنت که آییئے بهرا په وهدَ دئینت.“
ایسّایا جُست کرت: ”نون شمئے گُمانا باگئے هُدابُند چے کنت؟ آ کئیت، باگپانانَ کُشیت و باگا دگه باگپانانی دستا دنت.