16 چه ایسّایا جُستِش کرت: ”اِشکنگا ائے اے چُکّ چے گوَشگا اَنت؟“ گوَشتی: ”هئو! اِشکنگا آن. شما هچبر نئوانتگ که: ’تئو وتی ستا و سنا چُکّ و شیرمِچێن نُنُّکانی دپا هم داتگ که ترا ستا بکننت‘؟“
په وت ستا و سنا، چُکّ و شیرمِچێن نُنُّکانی دپا هم داتگ که تئیی دژمنانی سئوَبا ترا ستا بکننت، تانکه دژمن و بێرگیران چُپّ و بێتئوار بکنئے.
آ وهدا ایسّایا گوَشت: ”او منی پت، زمین و آسمانئے هُدابند! ترا ستا کنان و ساڑایان که تئو اے راز و هبر چه زانتکار و هۆشمندان چێر داتنت و کۆدکانی سرا پَدّر کرتنت.
پَسّئوی دات: ”زانا، شما نئوانتگ، وهدے داوود و آییئے همراه شدیگ بوتنت، داوودا چے کرت؟“
پَسّئوی تَرّێنت: ”شما نئوانتگ که هُدایا جهانئے جۆڑێنگئے وهدا انسان مردێن و جنێن اَڈّ کرتگ و
مُردگانی پدا زندگ بئیگ و جاه جنَگئے بارئوا، زانا شما هما هبر نئوانتگ که هُدایا شمارا گوَشتگاَت:
آ رۆچان، اَپسۆز په لاپپُرّ و چُکماتێن جنێنان.
ایسّایا گوَشت: ”زانا، شما نئوانتگ، وهدے داوود و آییئے همراه شدیگ بوتنت و آیان چیزّے په ورگا نێستاَت، گڑا داوودا چے کرت؟
آ رۆچان، اَپسۆز په لاپپُرّ و چُکماتێن جنێنان، چێا که مُلکئے سرا باز سکّی و جنجالَ کئیت و اے کئومئے سرا هُدائے کَهرَ کپیت.