20 همے وهدا زِبْدیئے چُکّانی مات، وتی چُکّانی همراهیا ایسّائے کِرّا آتک، آییئے پادان کپت و لۆٹتی که په مِنّتگیری چیزّے بگوَشیت.
آ دوازدهێن کاسِدانی نام اِش اَنت: پێسرا، شَمون که پِتْرُس هم گوَشگَ بیت و آییئے برات اَنْدْریاس، رندا زِبْدیئے چُکّ، آکوب و آییئے برات یوهَنّا،
هما که بۆجیگا نِشتگاَتنت، ایسّااِش ستا و سنا کنانا گوَشت: ”بێشکّ تئو هُدائے چُکّ ائے.“
گڑا جنێن آییئے پادان کپت و گوَشتی: ”او هُداوند! منا کُمکّ کن.“
لۆگا شتنت و نُنُّکِش آییئے مات مَریمئے گوَران دیست. گڑا کۆنڈان کپتنت و چُکِّش پرستش کرت، وتی تُهپه و ٹێکیانی هُکّه و زباددانِش پَچ کرتنت و سُهر و سۆچَگی و مُرِّش په نُنُّکا سئوگات کرتنت.
گۆن آیان مَریم مَجْدَلیَه، آکوب و ایسُّپئے مات مَریم و زِبْدیئے چُکّانی مات گۆن اَتنت.
وهدے آیان ایسّا دیست پرستشِش کرت، بله لهتێن اَنگت شکّ اَت.
وهدے کمّے دێما شت، دگه دو برات، آکوب و یوهَنّایی دیستنت که زِبْدیئے چُکّ اَتنت. بۆجیگئے تها گۆن وتی پت زِبْدیا نِشتگاَتنت و وتی ماهۆران سْراچگ و شَرّ کنگا اَتنت. ایسّایا آ لۆٹتنت.
یکّ مردے که آییا سْیَهگَرّئے نادْراهیا گپتگاَت ایسّائے کِرّا آتک، آییئے پادان کپت و گوَشتی: ”او واجه! اگن تئو بلۆٹئے، منا وشّ و پَلگار کرتَ کنئے.“
لهتێن جنێن دور اۆشتاتگ و چارگا اَت، گۆن آیان، مَریم مَجْدَلیَه، کَسانێن آکوب و یوشائے مات مَریم و سالومه گۆن اَتنت.