اے بارئوا اَنگت پِگر کنگا اَت که آییئے وابا اَناگت هُداوندئے پرێشتگے آتک و گوَشتی: ”ایسُّپ، او داوود بادشاهئے چُکّ! چه وتی دِشتار مَریمئے زورگ و لۆگا برگا متُرس، چێا که آییا اے لاپپرّی، چه پاکێن روها رَستگ.
نجومیانی پِر ترّگا رند، هُداوندئے پرێشتگے ایسُّپئے وابا آتک و گوَشتی: ”چُکّ و چُکّئے ماتا بزور و مِسرا بتچ، تان من ترا نگوَشان همۆدا بدار، چێا که هیرودیس چُکّئے در گێجگ و کُشگا دلمانگ اِنت.“
وهدے پیلاتوس هَکدیوانا نِشتگاَت، آییئے جَنا اے کُلئو راه دات که ”گۆن اے بێگناه و نێکێن مردا هچّ مکن، چێا که دۆشی من اِشیئے بارئوا سکّێن پرێشانێن وابے دیستگ.“