Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




مَتّا 19:28 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

28 ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، هما نۆکێن دنیایا وهدے انسانئے چُکّ وتی شان و شئوکتئے تَهتئے سرا نندیت، شما که منی همراه اێت، دوازده تَهتئے سرا نندێت و بنی اِسراییلئے دوازدهێن کَبیلهانی دادرسیا کنێت.

Вижте главата копие




مَتّا 19:28
35 Кръстосани препратки  

آ اێلیما آتکنت. اێلیما آپئے دوازده چَمّگ و هپتاد بُن مَچّ هست‌اَت. اۆدا آپئے کرّا اُردِش کرت.


موسّایا هُداوندئے سجّهێن هبر نبشته کرتنت. موسّا سُهبا ماهلّه پاد آتک، کۆهئے بُنا کُربانجاهے اَڈّی کرت و په اِسراییلئے دوازدهێن کَبیلهان دوازده سِنگی مِکّ کرت.


سِنگ، اِسراییلئے چُکّانی نامانی هسابا ببنت، دوازده نام و دوازده سِنگ. هر یکّێئے سرا چه دوازدهێن کَبیلهان یکّێئے نام چۆ مُهرا نَکش ببیت.


انسانئے چُکّ گۆن وتی پتئے مزنێن شان و مڑاها پرێشتگانی همراهیا کئیت، گڑا هرکَسا آییئے کرتگێن کارانی مُزّا دنت.


گڑا پِتْرُسا گوَشت: ”ما وتی هر چیزّ یله داتگ و تئیی رَندگیریا کنگا اێن، بارێن مارا چے رَسیت؟“


ایسّایا چه آییا جُست کرت: ”بگوَش، چے لۆٹئے؟“ گوَشتی: ”وهدے تئیی بادشاهیَ کئیت، لَبز کن که منی دوێن چُکّان گۆن وتَ نندارێنئے، یکّێا وتی راستێن و دومیا چپّێن نێمگا.“


وهدے انسانئے چُکّ گۆن وتی مزنێن شان و مڑاها پرێشتگانی همراهیا کئیت، گڑا وتی پرشئوکتێن تَهتئے سرا نندیت.


چه هر چیزّا پێسر، هُدائے بادشاهی و آییئے راستێن راهئے شۆهازا ببێت، اے سجّهێن وت شمارا دئیگَ بنت.


ایسّایا گوَشت: ”رۆباهان هۆنڈ و جاگه هست و بالی مُرگان کدۆه و کُدام، بله منا که انسانئے چُکّ آن په سرئے اێر کنگا هچّ جاگه نێست.“


گوَشتِش: ”وهدے تئیی بادشاهیَ کئیت، وتی پُرشئوکتێن دیوانا، چه ما یکّێا وتی راستێن و آ دگرا چپّێن نێمگا بنندارێن.“


آ باید اِنت آسمانا بمانیت تان هما وهدا که هر چیزّ نۆکسرا وتی جاها پِر بترّیت، هما ڈئولا که هُدایا چه کوَهنێن زمانگان پاکێن نبیانی زبانا گوَشتگ.


اگن ما سکّی و سۆریان بسگّێن، گۆن آییا بادشاهی هم کنێن. اگن ما آییئے مُریدیا اِنکار بکنێن، آ هم مئے پَجّاه آرگا اِنکارَ کنت.


بله ما نۆکێن آسمان و زمینئے اِنتزار و ودارا اێن که آیانی تها اَدل و راستی هاکمَ بیت. چێا که اے هُدائے لَبز و واده اِنت.


نون بیست و چارێن کماش که وتی تَهتانی سرا هُدائے دێما نِشتگ‌اَتنت، دێم په چێر کپتنت و هُدااِش نازێنت.


آسمانا مزنێن نشانیے زاهر بوت: جنێنے که رۆچ آییئے پۆشاک اَت، ماه پادانی چێرا و دوازده اِستاری تاجے سرا اَتی.


رندا من تَهت دیست و آ که تَهتانی سرا نِشتگ‌اَتنت، آیان دادرسیئے اِهتیار دئیگ بوت. و من همایانی اَرواه دیستنت که آیانی سر په ایسّائے بارئوا شاهدی دئیگ و هُدائے هبرئے سئوَبا بُرّگ بوتگ‌اَتنت، همایانی که رستر و آییئے بُتِش سُجده نکرتگ‌اَت و وتی پێشانیگ یا دستئے سرا آییئے نشانِش نزرتگ‌اَت. آ پدا زندگ بوتنت و هزار سالا گۆن مَسیها هُکمرانی‌اِش کرت.


هما که تَهتئے سرا نِشتگ‌اَت، گوَشتی: ”بچار، من سجّهێن چیزّان چه نۆکسرا اڈَّ کنان.“ پدا گوَشتی: ”نبشته کن، چێا که اے هبر پُراِهتبار و راست اَنت.“


شهرئے بازارئے نیاما تچان اِنت. کئورئے اے دست و آ دستا زِندئے درچکے که دوازده بَر و سَمرَ کاریت، هر ماه چه برا بار اِنت و درچکئے تاک په کئومانی دْراه کنگا درمان اَنت.


اۆدا هچبر شپَ نبیت، چراگ و رۆچئے رُژنئے زلورتَ نبیت، چێا که هُداوندێن هُدا وت آیانی سرا وتی رُژنا دْرپشێنیت و آ، اَبد تان اَبد هُکمرانیَ کننت.


هما که سۆبێنَ بیت، من آییا گۆن وت، وتی تَهتئے سرا نندگئے هَکّا دئیان، همے پئیما که من سۆبێن بوتان و گۆن وتی پتا، آییئے تَهتئے سرا نِشتان.


اے تَهتئے چپّ و چاگردا بیست و چار تَهت اێر اَت و بیست و چار کماش آیانی سرا نِشتگ‌اَت. کماشان اسپێتێن پۆشاک گوَرا اَت و تلاهێن تاجِش سرا اَت.


و من همایانی هساب اِشکت که مُهر جنَگ بوتگ‌اَتنت. چه اِسراییلئے چُکّانی سجّهێن کَبیلهان، یکّ سَد و چِلّ و چار هزار مردم مُهر جنَگ بوتگ‌اَت:


Последвай ни:

Реклами


Реклами