2 مردمانی مزنێن رُمبے آییئے رَندا گۆن اَت و ایسّایا اۆدا آیانی نادْراهێن مردم دْراه کرتنت.
وهدے ایسّایا آیانی دِلئے اے هبر زانت، چه اۆدا در کپت. بازێنے آییئے پدا رئوان بوت و آیانی نیاما هرکَس که نادْراه اَت، سجّهێنی دْراه کرتنت.
لهتێن پَریسی، ایسّائے چَکّاسگا آییئے کِرّا آتک و جُستِش کرت: ”بارێن، په مردا رئوا اِنت که وتی جَنئے تلاک و سئونان بدنت، سئوَب تُرے هرچے ببیت؟“