14 ایسّایا گوَشت: ”چُکّان بِلّێت منی کِرّا بیاینت، آیانی دێما مدارێت، چێا که آسمانی بادشاهی اَنچێن مردمانیگ اِنت.“
اِساکئے اُمر که هشت رۆچ بوت، اِبراهێما سُنّت کناێنت، هما پئیما که هُدایا هُکم داتگاَت.
آ وهدا ایسّایا گوَشت: ”او منی پت، زمین و آسمانئے هُدابند! ترا ستا کنان و ساڑایان که تئو اے راز و هبر چه زانتکار و هۆشمندان چێر داتنت و کۆدکانی سرا پَدّر کرتنت.
گوَشتی: ”شمارا راستێنَ گوَشان، اگن شما وتا بدل مکنێت و کَسانێن چُکّانی پئیما مبێت، هچبر آسمانی بادشاهیا پاد اێر کرتَ نکنێت.
نون ایسّایا آیانی سرا دست پِر مُشت. گڑا وتی راهی گپت و شت.
بَهتاور اَنت هما که په هُدائے راهئے گِرَگا بُهتام جنَگ و آزار دئیگَ بنت، چێا که آسمانی بادشاهی همایانیگ اِنت.
”بَهتاور اَنت هما که آیانی روه وار و بَزّگ اِنت، چێا که آسمانی بادشاهی همایانیگ اِنت.
ایسّایا که چُش دیست نارزا بوت و گۆن مریدان گوَشتی: ”چُکّان بِلّێت منی کِرّا بیاینت، آیانی دێما مدارێت، چێا که هُدائے بادشاهی اَنچێن مردمانیگ اِنت.
شمارا راستێنَ گوَشان، آ که هُدائے بادشاهیا چُکّانی پئیما ممَنّیت، هچبر اۆدا پاد اێر کرتَ نکنت.“