اگن تئیی دست یا پاد ترا دێم په گناها ببارت، آییا بُرّ و دئور دئے، چێا که گۆن دوێن دست و پادان دۆزهئے دائِمی آسا کپگئے بدلا، په تئو شرتر همِش اِنت که لَنگ و مُنڈ، نمیرانێن زِندئے واهند ببئے.
هچّ پئیمێن پلیتێن چیزّ یا هما که بَژّناکێن کارَ کننت و درۆگَ بندنت، اۆدا پُترتَ نکننت، بَسّ هما شتَ کننت که آیانی نام ”زِندئے کتابا“ نبیسگ بوتگاَنت، هما گوَرانڈئے کتابا.