23 چیا که آسمانی بادشاهی، هما بادشاهئے ڈئولا اِنت که چه وتی گُلامان هساب گِرگی لۆٹت.
ایسّایا په آیان دگه مِسالے آورت و گوَشت: ”آسمانی بادشاهی، هما مردمئے پئیما اِنت که وتی ڈگارا شَرّێن تُهمی کِشتگاَت،
ایسّایا گۆن آیان دگه مِسالے جت و گوَشت: ”آسمانی بادشاهی، ٹێلکاهئے تُهمئے ڈئولا اِنت، که کَسێا زرت و وتی ڈگارا کِشت.
رَندا دگه مِسالے آورتی: ”آسمانی بادشاهی، هما هُمیرئے پئیما اِنت که جنێنێا زرت و گۆن بازێن آرتێا هئوار کرت و کمّ کمّا سجّهێن آرت گوات گپت و هُمیر بوت.“
همے ڈئولا آسمانی بادشاهی، یکّ دام و ماهۆرێئے ڈئولا اِنت که گوَرما دئوریَ دئینت و هر پئیمێن ماهیگَ گرنت.
گۆن آیان گوَشتی: ”پمێشکا شَریَتئے هر زانۆگر که آسمانی بادشاهیئے مریدے بیت، هما مردئے ڈئولا اِنت که چه وتی هَزانگا هر پئیمێن نۆک و کوَهنێن چیزّ درَ کنت.“
وهدے هساب گِرگا لگّت، یکّ مردے آییئے دێما آورتِش که لکّانی لکّ وامدار اَت،
آ وهدا آسمانی بادشاهی، هما دَهێن نِشتگێن جنێنچُکّانی پئیما بیت که وتی چِراگِش زرتنت و سالۆنکئے پێشوازیا در کپتنت.
همے ڈئولا هُدائے بادشاهی، مردێئے پئیما اِنت که سات و سپرێا شت. هِزمتکاری لۆٹتنت و وتی مال و مَڈّیای همایانی دستا دات.
”چه وتی گناهان پشۆمان ببێت و تئوبه بکنێت، چێا که آسمانی بادشاهی نزّیکّ اِنت.“
پمێشکا، هرکَس که منی اے هبرانَ اِشکنت و آیانی سرا کارَ کنت، هما زانتکار و هۆشمندێن مردمئے پئیما اِنت که وتی لۆگی تَلارئے سرا بست.
گڑا چه ما هر یکّێا هُدائے دێما وتی هساب دئیگی اِنت.