تان هما وهدا که من گۆن اِشان گۆن بوتگان، هما نامئے زۆرا که تئو منا داتگ، اِشانی نِگهپانیاُن کرتگ. چه اِشان یکّے هم تباه نبوت، اَبێد چه هما یکّێنا که وت تباهیئے هکدار اَت، تانکه پاکێن کتابئے هبر راست و سَرجم ببنت.
گڑا هُدائے گچێن کرتگێنانی هاترا من هر چیزَّ سگّان که آیان هم نجات برسیت. اے نجات و اِشیئے ابدمانێن شان و شئوکت ایسّا مَسیهئے سرا ایمان آرگئے برکتا رسیت.
لهتێن مردم گمانَ کنت و گوَشیت که هُداوندا وتی پِر ترّگ و آیگئے کئول و واده مهتل داشتگ، بله چُش نهاِنت. راستێن هبر اِش اِنت که هُداوند گۆن شما سبر و اۆپارَ کنت، وهد و مۆهَ دنت که گُنهکار پتئوبه بکننت، چێا که نلۆٹیت کَسّے گار و بێگواه ببیت.