5 بله شما گوَشێت: ’اگن کَسے وتی پت یا ماتا بگوَشیت: ”هما کُمکّ که من باید اِنت شمارا بداتێن، آ من هُدائے راها کُربانیگ کرتگ،“
هُدایا گوَشتگ: وتی پت و ماتا شرپ و اِزَّت بدئےو هرکَس که وتی پت و ماتا زاه و دْوا بدنت، باید اِنت کُشگ ببیت.
نون زلورت نهاِنت آ وتی پت و ماتا شرپ بدنت.‘ شما په وتی دۆد و رهبندانی دارگا هُدائے هبرا پرۆشێت.
آیان پَسّئو دات: ”وت شئور بکنێت، شمئے هبرئے زورگ شرتر اِنت یا هُدائے؟
پِتْرُس و آ دگه کاسِدان پَسّئو دات: ”باید اِنت چه انسانان گێشتر، هُدائے مَنّۆک ببێن.“