33 مریدان درّاێنت: ”اے بَرّ و گیابانا په اینچُک مردمئے وراکا، نان چه کجا بیارێن؟“
بێگاها، مرید آییئے کِرّا آتکنت و گوَشتِش: ”اے، دور و گِستاێن جاگهے و بێوهد هم بوتگ، پمێشکا مردمان بِلّ که مێتگ و بازاران برئونت و په وت وَرد و وراکے بها بگرنت.“
ایسّایا وتی مرید لۆٹت و گوَشتنت: ”منا اے مردمانی سرا بَزّگَ بیت، سئے رۆچ اِنت منی کِرّا اَنت و نون په ورگا هچِّش نێست. گۆن شدیگێن لاپا اِشان رُکست کنگَ نلۆٹان، چۆ مبیت که راها بتُسنت و بکپنت.“
گڑا ایسّایا چه مریدان جُست کرت: ”شمارا چُنت نان گۆن؟“ گوَشتِش: ”هپت نان و لهتێن هُردێن ماهیگ.“
بله ایسّایا گوَشت: ”شما وت آیان وراک بدئیێت.“ مریدان درّاێنت: ”گڑا ما برئوێن و دو سَد دینارئے نگن بگرێن و اشان بدئیێن که بوَرنت؟“
بله ایسّایا گوَشت: ”شما وت اِشان وراک بدئیێت.“ آیان پَسّئو دات: ”مئے کِرّا پنچ نگن و دو ماهیگا گێشتر چیزّے نێست، بله هئو، اگن برئوێن په اے سجّهێن مردمان وراک په بها بگرێن.“