26 گوَشتی: ”چه چُکّانی دستا نانئے پَچ گِرگ و کُچکّانی دێما دئور دئیگ شَرّ نهاِنت.“
گڑا جنێن آییئے پادان کپت و گوَشتی: ”او هُداوند! منا کُمکّ کن.“
جنێنا گوَشت: ”او هُداوند! بله کُچکّ وتی واهندانی پرزۆنگئے سرارۆکێن نگنئے ٹُکّرانَ ورنت.“
پاک و پَلگارێن چیزّان کُچکّان مدئیێت و وتی مروارِدان هوکّانی دێما مپرّێنێت. چۆ مبیت که آیان لگتمال بکننت و پِر بترّنت و شمئے جندا دِرّ و دْراش بکننت.
آ، اِسراییلی اَنت که په چُکّی زورگ بوتگاَنت. شان و شئوکت، اَهد و پئیمان، شَریَتئے رسگ، پرستشئے راه و رَهبند و هُدائے لبز و کرار همایانیگ اَنت.
ما پێدائِشی یَهودی اێن و چه ”گُنهکارێن درکئومان“ نهاێن،
چه کُچِکّان هُژّار ببێت. چه بَدکاران هُژّار ببێت. چه گۆشتبُرّان هُژّار ببێت.
بله کُچکّ، جادوگر، زِنهکار، هۆنیگ، بُتپرست و هرکَس که درۆگَ بندیت و گۆن درۆگا مِهرَ کنت، اے سجّهێن چه شهرا ڈنَّ بنت.