18 بله هرچے که چه دپا درَ کئیت، بێها چه دلا پادَ کئیت و همے چیزّ انسانا ناپاکَ کنت.
دپئے هبری بدی و پرێب اِنت، چه اگلمندی و نێککاریا دستی شُشتگ.
او سْیَهمارزادگان! شما که وت سِلّ و رَدکار اێت، چۆن شَرّێن هبر کرتَ کنێت؟ چێا که هرچے مردمئے دلا ببیت، هما چه آییئے دپا درَ کئیت.
آ چیزّے که دپا رئوت مردما ناپاکَ نکنت، بله هما چیزّ که چه دپا درَ کئیت مردما ناپاکَ کنت.“
نزانێت هرچے که دپا رئوت، لاپا مانَ بیت و پدا چه رۆتان درَ کئیت.
پدا گێش کنانا گوَشتی: ”آ چیزّ که مردما سِلّ و ناپاکَ کنت، چه آییئے دل و درونا چستَ بیت و آییا ناپاکَ کنت،
بادشاها گوَشت: ’او بێکارێن گُلام! من ترا چه تئیی جندئے هبران مئیاریگَ کنان، تئو زانت من تْرندێن مردمے آن، اێر نکرتگێن چیزّان وتیگَ کنان و نکِشتگێنَ رُنان.