35 اۆدئے مردمان ایسّا پَجّاه آورت، سجّهێن هَند و دَمگئے آ دگه مردمِش سهیگ کرتنت و سجّهێن نادْراهِش آییئے کِرّا آورتنت.
وهدے آیان گوَرم گوازێنت گِنیسارِتئے شهرا اێر آتکنت.
دَزبندیاِشَ کرت: ”بِلّ ما تئیی کباهئے لَمبا دست بجنێن و بَسّ.“ آیان که دستَ جت، سجّهێن وشّ و دْراهَ بوتنت.
مردم په دْرِکّ و مئیدان هر نێمگا شتنت، وتی نادْراه و ناجۆڑِش تَهتانی سرا کرتنت و هر جاه که آیان اِشکت ایسّا اۆدا اِنت، همۆدا برتنت.
آییا پِتْرُسئے تئوار پَجّاه آورت و چه گَلا، بے دروازگئے پَچ کنگا، تچانا لۆگا پِر ترّت و هالی داتنت: ”پِتْرُس ڈنّا اۆشتاتگ.“
زانتِش اے هما اِنت که پێسرا، پرستشگاهئے ”زێبا“ نامێن دروازگئے دپا په پِنڈگا نِشتگاَت. نون چه اے کارا که گۆن آییا بوتگاَت مردم هئیران و هَبَکّه منتنت.