ایسّایا پَسّئو دات: ”شمارا راستێنَ گوَشان، اگن شمارا باور اِنت و دلا شکَّ نئیارێت، گڑا هما ڈئولا که من گۆن اِنجیرئے درچکا کرتگ، شما هم اَنچُش و اَنگت گێشتر کرتَ کنێت. اگن شما اے کۆها بگوَشێت که ’وتا چه اِدا چست کن و دریائے تها دئور بدئے،‘ گڑا همے ڈئولا بیت.
اے مردا گِندگا اێت و زانێت. چه ایسّائے نامئے سرئے باوَرمندیا، آییا واک و توان رَستگ. هئو! ایسّائے نام و آییئے سرا باوَرمندیا، اے مرد شمئے دێما سَرجما دْراه کرتگ.