43 آ وهدا نێک و پهرێزکارێن مردم، وتی پتئے بادشاهیا رۆچئے پئیما دْرپشنت. هرکَسا گۆش پِر، بِشکنت.“
اِسراییلیانَ دیست که موسّائے دێم درَپشَگا اِنت. گڑا موسّایا پدا گۆن نِکابا وتی دێمَ پۆشِت، تان هما وهدا که پدا تها شت که گۆن هُداوندا هبر بکنت.
هما که دانا اَنت، چۆ آسمانئے کُبّهئے رُژناییا دْرپشنت و هما که بازێنێا پهرێزکاریئے نێمگا کارنت، اَبد تان اَبد چۆ اِستاران رُژنا بنت.
هرکَسا گۆش پِر، بِشکنت.
گڑا بادشاه گۆن آیان که راستێن نێمگا اَنت، گوَشیت: ’او بَهتاوران که شمارا چه منی پتا برکت رَستگ! بیاێت، اے بادشاهیا وتی میراس کنێت، که چه دنیائے بُنگێجا په شما تئیار کنگ بوتگ.
جاندَر اَتان، منا پۆشاکۆ دات. نادْراه اَتان، منی هالپُرسیاۆ کرت. بندیگ اَتان، منی گِندگا آتکێت.‘
من شمارا گوَشان، نون دگه برے انگورئے دَهل و سَمَرا ننۆشان، هما رۆچا پدا نۆشانی که وتی پتئے بادشاهیا، گۆن شما هۆرَ بان.“
هرکَسا په اِشکنگا گۆش پِر، بِشکنت.“
او منی کسانُکێن رُمب و ٹۆلی! متُرسێت چێا که شمئے آسمانی پتئے رَزا و واهگ همِش اِنت که بادشاهیا شمارا بدنت.
هما ڈئولا که پتا منا بادشاهی بَکشتگ، من هم آییا شمارا بکْشان
او دُردانگان! گۆش دارێت. هُدایا اے دنیائے نێزگارێن مردم گچێن نکرتگاَنت که باوَرا هستۆمند ببنت و هما بادشاهیا میراس ببرنت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان لبز و کئول کرتگ؟