بله په اے سئوَبا که ریشّگ و وَنڈالی نجتگ، هُدائے هبر آییئے دلا، تان دێرا نمانیت و جاگهَ نکنت. وهدے هُدائے گال و هبرانی سئوَبا سکّی و آزارے برسیتی، هما دمانا چه راها ٹَگلیت و کپیت.
چێا که هیرودیسا زانتگاَت یَهیا پهرێزکار و پاکێن مردمے و چه آییا تُرستی. پمێشکا گوَشتگاَتی کَسے آییا آزارے مرسێنیت. باز برا، آ چه یَهیائے هبرانی گۆش دارگا نگران و پرێشان بوتگاَت بله اَنگت آییا دۆستَ بوت که یَهیائے هبران بِشکنت.