10 نون مرید آییئے کِرّا آتکنت و جُستِش کرت: ”چیا تئو گۆن مردمان په دَروَر و مِسال هبرَ کنئے؟“
آیانی پَسّئوا گوَشتی: ”هُدایا اے زانت شمارا داتگ که آسمانی بادشاهیئے رازان سرپد ببێت، بله آ دگه مردمانا نداتگی.
گڑا آییا مردم گۆن دَروَر و مِسالان بازێن درس و سَبکّے داتنت. گوَشتی: ”یکّ دِهکانے په تُهمئے چَنڈگا شت،
هرکَسا گۆش پِر، بِشکنت.“
وهدے مردم شتنت و ایسّا تهنا مَنت، گڑا دوازدهێن مرید و اے دگه همراهان، چه آییا اے مِسالانی مانا جُست کرت.
ایسّائے مریدان، چه آییا اے مِسالئے مانا جُست کرت.