8 بزانێت من که انسانئے چُکّ آن، شَبَّتئے رۆچئے واهند آن.
هرکَس انسانئے چُکّئے بارئوا سِلّێن هبرے بکنت بَکشگَ بیت، بله آ که پاکێن روهئے بارئوا سِلّێن هبرے بگوَشیت، نه اے دنیایا پهِلّ کنگَ بیت و نه آیۆکێن دنیایا.
اَنچُش که یونُس تان سئے رۆچ و سئے شپا ٹوهێن ماهیگئے لاپا اَت، همے پئیما انسانئے چُکّ تان سئے رۆچ و سئے شپا زمینئے لاپا بیت.
ایسّایا گوَشت: ”رۆباهان هۆنڈ و جاگه هست و بالی مُرگان کدۆه و کُدام، بله منا که انسانئے چُکّ آن په سرئے اێر کنگا هچّ جاگه نێست.“
بله من پمێشکا اے هبر کرت تان شما بزانێت، من که انسانئے چُکّ آن، منا اے دنیایا گناهانی پهِلّ کنگئے واک و اِهتیار هست.“ پدا گۆن آ لَنگا گوَشتی: ”پاد آ، وتی تَهت و نِپادان بزور و لۆگا برئو.“
پمێشکا، من که انسانئے چُکّ آن، منا شَبَّتئے رۆچئے اِهتیار هم هست.“
پدا ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”منا، که انسانئے چُکّ آن، شَبَّتئے رۆچئے اِهتیار هست.“
هُداوندئے رۆچا هُدائے روه منی دلا پُترت و من اِشکت که پُشتا بُرزێن تئوارے بوت، گوَشئیگا کَرنائے تئوارے اَت.