Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




مَتّا 12:32 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

32 هرکَس انسانئے چُکّئے بارئوا سِلّێن هبرے بکنت بَکشگَ بیت، بله آ که پاکێن روهئے بارئوا سِلّێن هبرے بگوَشیت، نه اے دنیایا پهِلّ کنگَ بیت و نه آیۆکێن دنیایا.

Вижте главата копие




مَتّا 12:32
35 Кръстосани препратки  

بله انسانئے چُکّ آتکگ، وارت و نۆشیت، گوَشنت: ’لاپی و شرابیے، مالیاتگیر و گُنهکارانی سَنگت اِنت.‘ بله هِکمت و زانت چه کار و کِردا زاهرَ بیت.“


پمێشکا شمارا گوَشان که هر گناه و کُپر، بَکشگ و پهِلّ کنگَ بیت، بله هُدائے پاکێن روهئے بارئوا سِلّێن هبر و کُپر، پهِلّ کنگَ نبیت.


بزانێت من که انسانئے چُکّ آن، شَبَّتئے رۆچئے واهند آن.


آ تُهم که شِزّ و ڈَنگرانی تها رِتکنت، هما مردمئے مِسال اِنت که هُدائے هبرا گۆشَ داریت، بله دنیایی پرێشانی و مال و زَرّئے هِرس و جۆپه، آییا رَدَ دئینت و نئیلنت هُدائے هبر سبز بترّیت و بَر و بَروَرد بدنت.


هما دژمن که تُهمی ڈگارا رێتکنت، شئیتان اِنت، کِشارئے رۆنئے وهد، آهِرتئے رۆچ اِنت و کِشارئے رُنۆک، پرێشتگ اَنت.


اَنچُش که زَهریچک مُچّ کنگ و آسا سۆچگَ بنت، آهِرتئے رۆچا هم همے ڈئولا بیت.


اے هما دارتراشئے چُکّ نه‌اِنت؟ مَریم اِشیئے مات و آکوب، ایسُّپ، شَمون و یَهودا اِشیئے برات نه‌اَنت؟


ایسّایا گوَشت: ”رۆباهان هۆنڈ و جاگه هست و بالی مُرگان کدۆه و کُدام، بله منا که انسانئے چُکّ آن په سرئے اێر کنگا هچّ جاگه نێست.“


هُدا آیانی بدلا سَد برابر گێشترَ دنت. همے جهانا، گۆن سکّی و سۆریانی همراهیا، لۆگ، برات و گهار، مات، چُکّ، مال و ڈگار آییا رسیت و آ دگه جهانا هم اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت.


باور کنێت که مردمانی گناه و کُپر بَکشگ بنت،


بله هما که هُدائے پاکێن روهئے هِلاپا کُپرَ کنت، هچبر پهِلّ کنگَ نبیت و اَبدی گُنهکارَ مانیت.“


همے ڈئولا، اگن کَسے انسانئے چُکّئے هِلاپا هبر بکنت پهِلّ کنگَ بیت، بله هرکَس هُدائے پاکێن روهئے سرا کُپر بکنت، آ بَکشگَ نبیت.


واهندا وتی لُچّ و دُزّێن هسابدار شاباش گوَشت، که آییا اے کار، گۆن اَگلمندی کرتگ‌اَت. چێا که اے وهدئے چُکّ گۆن وتی زمانگئے مردمان دنیایی گیر و دارانی در برگا، چه نورئے چُکّان بزان هُدایی مردمان آکِلتر اَنت.


همے جهانا اے چیزّانی بدلا آییا باز گێشترَ رسیت و آ دگه جهانا، اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت.“


ایسّایا گوَشت: ”او پت! آیان پهِلّ کن، چێا که نزاننت چے کنگا اَنت.“ گڑا سپاهیگان ایسّائے پُچّ و پۆشاک کَشّتنت و په آیانی بهر کنگا شرتِش بست که بارێن کئیا رسنت.


بله انسانئے چُکّ آتکگ، وارت و نۆشیت و شما گوَشێت: ’لاپی و شرابیے، مالیاتگیر و گُنهکارانی سَنگت اِنت.‘


آییئے بارئوا مردمانی نیاما بازێن گپّے چێرُکایی ترّگا اَت. لهتێن گوَشگا اَت: ”آ شَرّێن مردے.“ دگه لهتێن گوَشگا اَت: ”مردمان گُمراهَ کنت.“


اے هبر آییا پاکێن روهئے بارئوا گوَشت، هما پاکێن روه که آییئے باوَرمندان رَسگی اَت. ایسّایا اَنگت شان و شئوکت نرَستگ‌اَت، پمێشکا اَنگت آیان پاکێن روه دئیگ نبوتگ‌اَت.


آییئے پَسّئوا گوَشتِش: ”تئو هم چه جَلیلئے مردمان ائے؟ وت پَٹّ و پۆل کن و بچار، هچّ نبیے چه جَلیلا چِستَ نبیت.“


نون چه وتی گناهان پشۆمان ببێت و تئوبه بکنێت و دێم په هُدایا واتَرّ بکنێت تانکه شمئے گناه و مئیار شۆدگ ببنت،


هر چُنت که پێسرا کُپر کنۆک، آزار دئیۆک و شِدّتیێن مردمے اَتان، بله هُداوندا منی سرا رَهم کرت، چێا که من چه وتی ناباوریا زانَگا نه‌اَتان که چے کنگا آن.


اے گپّ راست اِنت و سرجمیا مَنّگَ کَرزیت که ایسّا مَسیه په گنهکارانی رکّێنگا دنیایا آتک و اِشانی تها گَنترێن من آن.


چێا که جسمی تَمرین بێپائدگ نه‌اِنت، بله هُداتُرسیئے پائدگ هر هسابا باز اِنت که په انّوگێن زندا هم هُدائے کئول و کراری گۆن اَنت و په آیۆکێن زندا هم.


هما مردم که اے دنیایا هستۆمند اَنت، آیان هُکم بدئے که گُروناک مبێت و وتی اُمێتا گۆن وتی مال و هستیا مبندێت که مال و هستیَ کئیت و رئوت. وتی اُمێتا هُدائے سرا ببندێت که گۆن دَسپَچی مارا اَلکاپ و پراوانێن زندے دنت.


چێا که دێماسا وتی دُنیادۆستیئے سئوَبا منا یله کرتگ و تِسالونیکیئے شهرا شتگ. کْریسْکیس گَلاتیَها شتگ و تیتوس دَلماتیَها.


اے رهمت مارا تالیمَ دنت که ما وتا چه هُداناپَرمانی و دنیایی هئوا و هئوَسان دور بدارێن و همے وهدا که ما وتی مُبارکێن اُمێتئے اِنتزار و وَدارا اێن، بزان وتی مزنێن هُدا، وتی رَکّێنۆکێن ایسّا مَسیهئے پُرشئوکتێن آیگئے وَدارا اێن، اے دنیایا په جِندئے داشت و پهرێزکاری و هُداتُرسی زند بگوازێنێن.


هما هُدادۆستی که مئے هُداێن پت، پاک و بےائیبیَ زانت: ”سکّیانی وهدا جنۆزام و چۆرئوانی دستا گِرگ“ و ”وتا چه اے دنیائے گَندگیان پاک دارگ“ اِنت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами