13 نون گۆن آ مردا گوَشتی: ”دستا شهار دئے.“ آییا دست شهار دات و دومی دستئے ڈئولا وشّ و دْراه بوت.
کۆر گِندگ و مئیم کنگا اَنت، لَنگ تَرّگ و راه رئوگا اَنت، گَرّی پاک و پَلگار بئیگا اَنت، کَرّ اِشکنگا اَنت، مُردگ زندگ بئیگا اَنت و بَزّگ و نێزگاران وشّێن مِستاگ سر بئیگا اِنت.
ایسّایا دست شهارت، دستی پِر مُشت و گوَشتی: ”منَ لۆٹان، وشّ و پَلگار بئے.“ هما دمانا مرد چه سْیَهگَرّا پَلگار بوت.
ایسّایا وتی دست آییئے سرا اێر کرت و هما دمانا آ کُمپێن جنێنئے سْرێن تچک بوت و هُدائے سِپَت و سَنایا لگِّت.
هما رۆچان سردارئے پت تپیگ اَت و لاپرِچێا گپتگاَت. پولُس آییئے کِرّا شت، دستی بَڈّا جت و گۆن وتی دْوایا دْراهی کرت.