بله په اے سئوَبا که ریشّگ و وَنڈالی نجتگ، هُدائے هبر آییئے دلا، تان دێرا نمانیت و جاگهَ نکنت. وهدے هُدائے گال و هبرانی سئوَبا سکّی و آزارے برسیتی، هما دمانا چه راها ٹَگلیت و کپیت.
اے هما دارتراش نهاِنت که مَریمئے بَچّ و آکوب، یوشا، یَهودا و شَمونئے برات اِنت؟ آییئے گهار هم همِدا مئے شهرا جَهمنند نهاَنت؟“ گڑا آیان بد آتک و ایسّااِش نمَنِّت.