5 کۆر گِندگ و مئیم کنگا اَنت، لَنگ تَرّگ و راه رئوگا اَنت، گَرّی پاک و پَلگار بئیگا اَنت، کَرّ اِشکنگا اَنت، مُردگ زندگ بئیگا اَنت و بَزّگ و نێزگاران وشّێن مِستاگ سر بئیگا اِنت.
وهدے ایسّایا دیست مهلوک چه هر نێمگا تچان آییئے کِرّا پێداک اِنت، جِنّی هَکَّل دات و گوَشتی: ”او کَرّ و لِلّێن جِنّ! اے بچکّا یله دئے و پدا هچبر اِشیئے جسم و جانا مپُتر.“
بله اگن پتئے کارانَ کنان، تُرے منی سرا ایمانَ نئیارێت، منی کارانی سرا ایمان بیارێت، تانکه شما سَرپد ببێت و بزانێت که پت منی دل و درونا اِنت و من پتئے دل و درونا آن.“
یکّ شپے ایسّائے کِرّا آتک و گۆن آییا گوَشتی: ”او استاد! ما زانێن که تئو استادے ائے و چه هُدائے نێمگا آتکگئے، چێا که تان هُدا گۆن کَسێا گۆن مبیت، آ اے ڈئولێن مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی پێش داشتَ نکنت که تئو پێش دارگا ائے.“
بله منا چه یَهیایا مسترێن شاهد هست. همے کار که پتا منی دستا داتگاَنت که سَرجمِش بکنان و من سَرجمِشَ کنان، همے کار منی شاهد اَنت که منا پتا رئوان داتگ.
او اِسراییلیان! دِلگۆش کنێت. اَنچُش که شما وتَ زانێت، هُدایا شمئے نیاما مۆجزه و اَجِکّایی و اَجَبَّتێن نشانی چه ایسّا ناسِریئے نێمگا زاهر و پَدّر کرت و اے ڈئولا په آییا گواهی داتی.
او دُردانگان! گۆش دارێت. هُدایا اے دنیائے نێزگارێن مردم گچێن نکرتگاَنت که باوَرا هستۆمند ببنت و هما بادشاهیا میراس ببرنت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان لبز و کئول کرتگ؟