27 سجّهێن چیزّ، پتا منی دستا داتگاَنت. اَبێد چه پتا، هچکَس چُکّا نزانت. همے ڈئولا، دگه هچکَس پتا نزانت، اَبێد چه چُکّا و هما مردمان که چُکّ بلۆٹیت پتا په آیان پَدّر بکنت.
ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”آسمان و زمینئے سجّهێن زۆر و واک منی دستا دئیگ بوتگ.
سجّهێن چیزّ، پتا منی دستا داتگاَنت. اَبێد چه پتا، هچکَس چُکّا نزانت، همے ڈئولا، اَبێد چه چُکّا و هما مردمان که چُکّ بلۆٹیت پتا په آیان پَدّر بکنت، دگه هچکَس پتا نزانت.“
کَسّا هچبر هُدا ندیستگ، بله هما یکدانگێن چُکّ که پتئے بگلا اِنت، هماییا هُدا پَجّارێنتگ.
هما ڈئولا که پت منا زانت و من پتا زانان. من وتی ساها په پَسان نَدرَ کنان.
ایسّایا زانت که پتا سجّهێن چیزّ منی دستا داتگاَنت و من چه هُدائے نێمگا آتکگان و هماییئے کِرّا رئوان.
من تئیی نام په همایان پَجّارێنت که تئو چه جهانا گچێن کرتگ و منا داتگاَنت. اے مردم تئیی بوتگاَنت و تئو منا داتگاَنت. اِشان تئیی هبر زرتگ.
پت چُکّا دۆستَ داریت و سجّهێن چیزّی هماییئے دستا داتگاَنت.
کَسّا پت ندیستگ اَبێد چه هماییا که چه هُدائے کِرّا آتکگ.
من آییا زانان، چێا که چه آییئے کِرّا آتکگان و هماییا منا راه داتگ.“
هما مَسیه که آسمانا شتگ و نون هُدائے راستێن نێمگا نِشتگ و پرێشتگ و زۆر و واک، هماییئے دستئے چێرا اَنت.
هرکَس که چُکّا نمَنّیت، پت هم آییئیگَ نبیت. هرکَس که چُکّا مَنّیت، پت هم آییئیگَ بیت.
هرکَس که مَسیهئے تالیمئے سرا مُهر مهاۆشتیت و وتسرا دێماتر برئوت، هُدا آییئیگ نهاِنت، بله هرکَس که مَسیهئے تالیمئے سرا مُهر بۆشتیت، هم پت آییئیگ اِنت، هم چُکّ.