هر جاه که مردم شمارا وشّاتکَ نکننت و شمئے هبران گۆشَ ندارنت، چه اۆدا در کپێت و در کپگئے وهدا، وتی پادانی دَنز و هاکان بچَنڈێت، تان آیانی هِلاپا شاهدیے ببیت که شما هُدائے کُلئو په آیان رسێنتگ.“
همے پئیما، سُدوم و گُمورَه و کِرّ و گوَرئے شهرانی مردم، که همایانی ڈئولا بێننگیاِش کرت و نارهبندێن واهگانی پدا کپتنت، اَبدی آسا پِرّێنگ بوتنت تان په دگران درس و اِبرت ببنت.