59 ایسّایا گۆن دگه مردێا گوَشت: ”بیا، منی رَندگیریا بکن.“ بله آییا پَسّئو دات: ”او واجه! منا مۆکل بدئے پێسرا رئوان وتی پتا کبرَ کنان.“
رَندا ایسّایا مرید لۆٹتنت و گوَشتی: ”اگن کَسے لۆٹیت منی رَندگیریا بکنت، باید اِنت وتی دِلئے سجّهێن لۆٹ و واهگان یله بدنت و په ساهئے نَدر کنگا، وتی جندئے سَلیبا بَڈّا بکنت و منی راها گام بجنت.
چه هر چیزّا پێسر، هُدائے بادشاهی و آییئے راستێن راهئے شۆهازا ببێت، اے سجّهێن وت شمارا دئیگَ بنت.
اَنچُش که ایسّا راها رئوگا اَت، مَتّا نامێن مردے دیستی که سُنگ و مالیات گِرگئے جاگها نِشتگاَت. گۆن آییا گوَشتی: ”بیا، منی رَندگیریا بکن!“ مَتّا پاد آتک و آییئے همراه بوت.
ایسّایا گوَشت: ”بِلّ که مُردگ وتی مُردگان وت کَبر و کَپنَ کننت، تئو برئو و هُدائے بادشاهیئے وشّێن مِستاگا په مردمان سر کن.“