Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




لوکا 9:41 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

41 ایسّایا گوَشت: ”او بێباور و گُمراهێن نَسل و پَدرێچ! من تان کدێنا گۆن شما بمانان و بسگّان؟ چُکّا اِدا بیار.“

Вижте главата копие




لوکا 9:41
31 Кръстосани препратки  

وتی پت و پیرێنانی پئیما مبنت، سَرکش و مانمئیاتک که دلِش گۆن هُدایا نبست و اَرواهِش گۆن هُدایا وپادار نه‌اَت.


موسّا و هارون پِرئونئے کرّا شتنت و گوَشتِش: ”هُداوند، اِبرانیانی هُدا چُشَ گوَشیت: ’تان کدێن گروناکَ بئے و منی دێما اۆشتئے و وتا بێکِبرَ نکنئے؟ منی مهلوکا بِلّ که رئوت و منا پرستشَ کنت.


هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”تان کَدێنا سرا تابَ دئیێت و منی هُکم و سر و سۆجانَ نزورێت؟


او سرێن‌پرُشتگێن زهمت‌کَشّان! دێم په من بیاێت، من وت شمارا آرام و آسودگیَ بَکشان.


ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”شِرّ و زِنهکارێن نَسل و پَدرێچ، نشانیَ لۆٹیت، بله یونُس نبیئے نشانیا اَبێد، دگه هچّ نشانیے آیان دئیگَ نبیت.


گڑا رئوت و چه وت دگه هپت سِلترێن جِنّ گۆن وتَ کاریت. آ سجّهێن، هۆریگا اۆدا رئونت و اُرد و بُنگَ کننت. اے ڈئولا، آ مردمئے آسر و آکبت چه پێسریگێنا اَنگت بدترَ بیت. اے بدکارێن نَسلئے هال هم همے پئیما بیت.“


شِرّ و زِنهکارێن نَسل و پَدرێچ نشانیَ لۆٹیت، بله آیان یونُس نبیئے نشانیا اَبێد، دگه هچّ نشانیے دئیگَ نبیت.“ رَندا ایسّایا آ یله داتنت و شت.


ایسّایا گوَشت: ”او بێباور و گُمراهێن نَسل و پَدرێچ! من تان کدێنا گۆن شما بمانان؟ تان چینچُک وهدا شمارا بسگّان؟ چُکّا اِدا منی کِرّا بیارێت.“


شمارا راستێنَ گوَشان، اے سجّهێنانی کۆشئے سِزا همے زمانگئے مردمانَ رسیت.


وهدے یَهیایا دیست که پَریسی و سَدوکی رُمبئے بازێن مردم پاکشۆدی گِرَگا آییئے کِرّا آیگا اَنت، گۆن آیان گوَشتی: ”او سْیَه‌مارزادگان! کئیا شمارا ڈاه داتگ که چه هُدائے آیۆکێن کَهر و گَزبا رَکّتَ کنێت؟!


ایسّایا که چُش دیست نارزا بوت و گۆن مریدان گوَشتی: ”چُکّان بِلّێت منی کِرّا بیاینت، آیانی دێما مدارێت، چێا که هُدائے بادشاهی اَنچێن مردمانیگ اِنت.


ایسّا اۆشتات و گوَشتی: ”تئواری کنێت.“ مردمان آ کۆر تئوار کرت و گوَشتِش: ”دلا مزن کن! پاد آ، بیا که ترا تئوار کنگا اِنت.“


ایسّایا گوَشت: ”او بێباورێن نَسل و پَدرێچ! من تان کدێنا گۆن شما بمانان و بسگّان؟ چُکّا منی کِرّا بیارێت!“


آییا گۆن وتی مریدان گوَشت: ”شمئے سِتک و باور کجا شت؟!“ مریدان چه اے اَجَبێن کارا تُرست و بَه منتنت و چه یکدومیا جُستِش گپت: ”اے چۆنێن مردمے که گوات و چئولان نِهرّ و هُکمَ دنت و آ هم، آییئے هُکما مَنّنت.“


من گۆن تئیی مریدان دَزبندی کرت که اے جِنّا بکَشّنت، بله آیان کَشّت نکرت.“


وهدے چُکّ پێداک اَت، جِنّا ژامبلێنت و ڈگارا جت. ایسّایا جِنّ گۆن نِهرّ و هَکّلان مان بست، چُکّ دْراه کرت و پتئے دستا دات.


ایسّایا گوَشت: ”او پیلیپُس! اینچُک وهد اِنت که من گۆن شما گۆن آن و تئو اَنگت منا نزانئے؟ هرکَسا که منا دیستگ، منی پتی هم دیستگ. گڑا تئو چۆنَ گوَشئے که پتا مارا پێش بدار؟


نون گۆن تومایا گوَشتی: ”وتی لَنکُکا اِدا بیار، منی دستان بچار، وتی دستا منی کَش و پَهناتئے ٹپّئے سرا اێر کن و چه اِد و رند شکّ مکن، باور کن.“


چِلّ سالئے کِساسا مان بَرّ و گیابانا، آیانی کار و کِردی سگّتنت.


پِتْرُسا، آ، پنت و سۆج دئیانا کَڈّن کرت و گوَشتنت: ”وتا چه اے گُمراهێن نَسل و پَدرێچا برَکّێنێت.“


یا که آییئے مهربانی و سبر و تهمبُلئے گنجا بےارزشَ زانئے و اے چیزّا سَرپدَ نبئے که هُدائے مهربانیئے مکسد همش اِنت که ترا دێم په تئوبه کنگا بِبارت؟


Последвай ни:

Реклами


Реклами