26 گڑا، گِراسیانی سرڈگارا رَستنت که جَلیلئے دَمگئے دێم په دێما، مَزَنگوَرمئے دومی پهناتا اِنت.
آییا گۆن وتی مریدان گوَشت: ”شمئے سِتک و باور کجا شت؟!“ مریدان چه اے اَجَبێن کارا تُرست و بَه منتنت و چه یکدومیا جُستِش گپت: ”اے چۆنێن مردمے که گوات و چئولان نِهرّ و هُکمَ دنت و آ هم، آییئے هُکما مَنّنت.“
وهدے ایسّا چه بۆجیگا اێر کپت و هُشکیا آتک، چه شهرئے مردمان یکّے، که جِنّی گنۆکے اَت، گۆن آییا دُچار کپت. چه بازێن وهدێا، آییا پُچّ گوَرا نکرتگاَت و لۆگێا ننِشتگاَت، شپ و رۆچ کبرستانا کپتگاَت.