34 بله انسانئے چُکّ آتکگ، وارت و نۆشیت و شما گوَشێت: ’لاپی و شرابیے، مالیاتگیر و گُنهکارانی سَنگت اِنت.‘
بله انسانئے چُکّ آتکگ، وارت و نۆشیت، گوَشنت: ’لاپی و شرابیے، مالیاتگیر و گُنهکارانی سَنگت اِنت.‘ بله هِکمت و زانت چه کار و کِردا زاهرَ بیت.“
اگن تهنا گۆن هما مردمان مِهر کنێت که گۆن شما مِهرَ کننت، گڑا شمارا چۆنێن مُزّے رسیت؟ سُنگی و مالیاتگیر همے ڈئولا نکننت؟
وهدے پَریسیان اے دیست گۆن ایسّائے مریدان گوَشتِش: ”چیا شمئے واجه گۆن سُنگی و گُنهکاران وراکَ وارت؟“
وهدے ایسّایا هبر هلاس کرت، یکّ پَریسیێا آ وتی لۆگا مهمان کرت، ایسّا آییئے لۆگا شت و په وراکئے ورگا پَرزۆنَگئے سرا نِشت.
شَبَّتئے رۆچے، ایسّا په وراکئے ورگا چه پَریسی سرۆکان یکّێئے لۆگا شتگاَت. اۆدئے مردم په دلگۆش آییا چارگا اَتنت که بارێن چے کنت؟
بله پَریسی و شَریَتئے زانۆگر، نُرنڈان و ایراز گرانا گوَشگا اَتنت: ”اے مرد گۆن گُنهکاران نِند و نیادَ کنت و گۆن آیان هۆر ورگَ وارت.“
وهدے مردمان اے دیست، وتمانوتا نُرنڈان گوَشتِش: ”ایسّا گُنهکارێن مردێئے لۆگا مهمان بوتگ.“
گڑا لاویا وتی لۆگا په ایسّائے شرپا، پُرمڑاهێن مهمانیے کرت. اے مهمانیا، بازێن مالیاتگیر و لهتێن دگه مردم گۆن آیان گۆن اَت.
پاکشۆدۆکێن یَهیا آتکگ، نه نانی وارت و نه شرابی نۆشت و شما گوَشێت جِنّی پِر اِنت،
بله هِکمت و زانتا هما زاهرَ کننت که آییئے رَندگیر و مَنّۆگر اَنت.“
چه پَریسیان یکّێا ایسّا وتی لۆگا مهمان کرت. آ شت و په ورگا پَرزۆنَگئے سرا نِشت.
آیان په ایسّایا شامے جۆڑ کرت. مَرتا مهمانان آپ و تام کنگا اَت. چه پَرزۆنَگئے سرئے نِشتگێن مردمان یکّے ایلازَر اَت.
ایسّا و آییئے مُریدِش هم لۆٹتگاَتنت.