38 بدئیێت تان شمارا هم دئیگ ببیت. شمئے داتگێنانی بدلا، سررێچ و دَپادَپێن کئیل و پئیمانه، شمئے کُٹّا رێچگَ بیت، چێا که، گۆن هر کئیلێا بدئیێت، گۆن هما کئیلا شمارا دئیگَ بیت.“
او هُداوند! چه مئے همساهگان هما سُبکّیانی بێرا هپت سری گێشتر بِگر که تئیی شانا کرتگاَنتِش.
چمّئے بدل چمّ، دنتانئے بدل دنتان، دستئے بدل دست، پادئے بدل پاد،
اگن کَسے چه اے کسانُکێن مریدان یکّێا پمێشکا تاسے آپَ دنت که منی مرید اِنت، اَلّم بزانێت که آییا وتی مُزَّ رسیت.“
اَنچُش که شما دگران اێرَ جنێت، همے پئیما شما اێر جنَگَ بێت و گۆن هر کئیل و پئیمانهێا که بدئیێت، گۆن هما کئیلا شمارا دئیگَ بیت.
پدا گوَشتی: ”دلگۆش کنێت که شما چے اِشکنێت. گۆن هر کئیل و پئیمانهێا که بدئیێت، گۆن هما کئیلا شمارا دئیگَ بیت. اَنگت گێشتر هم شمارا رسیت.
اگن کَسے چه تئو چیزّے لۆٹیت، بدئےای، اگن کَسے تئیی چیزّے په زۆر ببارت، پدا ملۆٹی.
چێا که آ مردم که مِهر و رهمَ نکننت، آیانی دادرسی په بێرَهمیَ بیت. بله مِهر و رهم، دادرسیئے سرا بالادست و سۆبێنَ بیت.