Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




لوکا 6:23 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

23 آ رۆچا، شادکامی بکنێت و گَلا بال ببێت، چێا که آسمانا شمئے مُزّ سکّ باز اِنت. آیانی پت و پیرێنان هم گۆن نبیان همے ڈئولا کرتگ.

Вижте главата копие




لوکا 6:23
45 Кръстосани препратки  

مردمَ گوَشنت: ”البت که په پهرێزکارا مُزّے هست، هُداے هست که زمینئے سرا دادرسیَ کنت.“


گَل و وَشدل ببێت و شادهی بکنێت، چێا که آسمانا شمئے مُزّ سکّ باز اِنت. پێسریگێن نبیانی سرا هم اے ڈئولێن آزارِش رسێنتگ.


اَنچُش که مَریمئے تئوار اِلیزابِتئے گۆشان کپت، آییئے لاپا، چُکّا سِرّ بست و اِلیزابِت چه پاکێن روها پُرّ بوت.


وهدے تئیی تئیارجۆڑیئے تئوار منی گۆشان کپت، چُکّ چه گَلا لاپئے تها سُرِت.


بله شما گۆن وتی دژمنان هم مهربان ببێت، گۆن آیان نێکی بکنێت، وامِش بدئیێت و پدا ملۆٹێت. اے ڈئولا، شمارا چه هُدائے نێمگا، مزنێن مُزّے رَسیت و شما مَزَن‌شانێن هُدائے چُکَّ بێت، چێا که آ، گۆن ناشگر و بدکارێن مردمان هم مهربان اِنت.


گڑا پولُسا په بُرزتئواری گوَشت: ”پاد آ، وتی پادانی سرا بۆشت.“ آ مرد جاه سِرّت و رئوگا لگّت.


جاه سِرّت و وتی پادانی سرا اۆشتات، راه گپت و ترَدّان و کُپّ کنان و هُدایا سِپَت و سَنا کنانا، گۆن آیان پرستشگاها شت.


کاسِد، گَل و شادهی کنان، چه دیوانئے دێما در کپتنت، چێا که آیان اے لاهکی رَستگ‌اَت په ایسّائے ناما بےاِزّتی بگندنت.


تهنا اِشیئے سرا نه، وتی سکّیانی سرا هم گَل و شادهیَ کنێن، چێا که زانێن سکّیئے بَر و سَمر سبر و اۆپار اِنت.


اگن ما سکّی و سۆریان بسگّێن، گۆن آییا بادشاهی هم کنێن. اگن ما آییئے مُریدیا اِنکار بکنێن، آ هم مئے پَجّاه آرگا اِنکارَ کنت.


او براتان! وهدے وڑ وڑێن چَکّاس و آزمائِشانَ کپێت، اے چیزّا سررێچێن شادهیے بزانێت.


تان اۆدا که گۆن مَسیهئے سکّیانی سگّگا شریکدار اێت گَل و شادان ببێت، تانکه هما ساهتا که آییئے شان و شئوکت پَدّرَ بیت، شما هم وشّ ببێت و بێکِساس شادمانی کرت بکنێت.


هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه چێر و پناهێن مَنّا بَهرے دئیان. من آ مردما اسپێتێن سِنگے هم دئیان که آییئے سرا نۆکێن نامے نبشته اِنت. اے ناما تهنا هما زانت که آییا دئیگَ بیت.


هما که سۆبێنَ بیت و تان آهِرا منی کارانَ کنت، من آییا کئومانی سرا واک و اِهتیارَ دئیان.


هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه زِندئے هما درچکا ورگئے هکّا دئیان که هُدائے بهشتا اِنت.


هما که سۆبێنَ بیت، اے سجّهێن چیزّی میراسا رسنت، من آییئے هُدا بان و آ منی چُکَّ بیت.


هما که سۆبێنَ بیت، من آییا وتی هُدائے پرستشگاهئے مِنُکے جۆڑَ کنان و آ پدا هچبر چه پرستشگاها درَ نئیئیت. من آییئے سرا وتی هُدا و وتی هُدائے شهر، نۆکێن اورشَلیمئے ناما و وتی نۆکێن ناما نبشتهَ کنان. نۆکێن اورشَلیم چه منی هُدائے نێمگا، چه آسمانا اێرَ کئیت.


هرکَس که سۆبێنَ بیت، همِشانی ڈئولا اسپێت‌پۆشَ بیت. من آییئے ناما هچبر چه ”زِندئے کتابا“ گارَ نکنان و وتی پت و پتئے پرێشتگانی دێما آییا منّان.


Последвай ни:

Реклами


Реклами