Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




لوکا 6:20 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

20 ایسّایا وتی مریدانی نێمگا چارت و گوَشتی: ”بَهتاور اێت شما که وار و بَزّگ اێت، چێا که هُدائے بادشاهی شمئیگ اِنت.

Вижте главата копие




لوکا 6:20
35 Кръстосани препратки  

پهرێزکارئے کَمّێن هستی چه بازێن بدکارانی هستیا گهتر اِنت.


کۆر گِندگ و مئیم کنگا اَنت، لَنگ تَرّگ و راه رئوگا اَنت، گَرّی پاک و پَلگار بئیگا اَنت، کَرّ اِشکنگا اَنت، مُردگ زندگ بئیگا اَنت و بَزّگ و نێزگاران وشّێن مِستاگ سر بئیگا اِنت.


گڑا بادشاه گۆن آیان که راستێن نێمگا اَنت، گوَشیت: ’او بَهتاوران که شمارا چه منی پتا برکت رَستگ! بیاێت، اے بادشاهیا وتی میراس کنێت، که چه دنیائے بُنگێجا په شما تئیار کنگ بوتگ.


مردمانی مزنێن مُچّیئے گِندگا رند، ایسّا کۆهێئے سرا سر کپت. وهدے بُرزگا نِشت، مرید هم آییئے کِرّا آتکنت.


او منی کسانُکێن رُمب و ٹۆلی! متُرسێت چێا که شمئے آسمانی پتئے رَزا و واهگ همِش اِنت که بادشاهیا شمارا بدنت.


آ وهدا، گرێوێت و دنتان په دنتانَ درُشێت، چێا که اِبراهێم، اِساک، آکوب و سجّهێن پئیگمبران، مان هُدائے بادشاهیا گندێت، بله وت چه هُدائے بادشاهیا ڈنّا دئور دئیگَ بێت.


چه اۆدئے مهمانان یکّێا، گۆن اے هبرئے اِشکنگا گوَشت: ”بَهتاور اِنت هما که هُدائے بادشاهیئے مهمانیا ورگَ وارت.“


بله اِبراهێما پَسّئو دات: ’او منی بَچّ! هئیالا بکپ که تئو وتی زِندا شَرّێن چیزّانی واجه بوتگئے و ایلازَرا وتی رۆچ په بَزّگی گوازێنتگ‌اَنت. بله آ نون اِدا آسودگ اِنت و تئو اَزابان تَلوَسگا ائے.


”هُداوندئے روه منی سرا اِنت، آییا منا رۆگن پِر مُشتگ تانکه وار و نێزگاران وشّێن مِستاگے برسێنان، منا دێمی داتگ که بندیگ و اَسیران آزاتیئے بشارتا بدئیان و په کۆران بیناییئے مِستاگا برسێنان، زُلم دیستگێنان برَکّێنان و


مریدِش سر و سۆج کرت و دِلبڈّی داتنت که وتی باوَرا مُهر بدارنت. گوَشتِش: ”ما، گۆن بازێن سکّی و سۆریانی سَگّگا هُدائے بادشاهیا شتَ کنێن.“


شما مئیگ و هُداوندئے رندگیر جۆڑ بوتێت چێا که گرانێن سکّی و سۆریانی تها شما مئے هبر په گَلے زُرت، گۆن اَنچێن شادمانیے که چه پاکێن روها رسیت.


اے درُست سابتَ کننت که هُدائے دادرسی بَرهَکّ اِنت و شما هکدارَ بێت که هُدائے مهلوک هساب ببێت، که په اِشیا آزار سَگّگا اێت.


بَهتاور هما اِنت که وتی آزمائِش و چَکّاسان مُهرَ اۆشتیت. پرچا که وهدے آ چه چَکّاسان سربلندَ بیت، زِندمانئے هما تاج آییا رسیت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان واده کرتگ.


او دُردانگان! گۆش دارێت. هُدایا اے دنیائے نێزگارێن مردم گچێن نکرتگ‌اَنت که باوَرا هستۆمند ببنت و هما بادشاهیا میراس ببرنت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان لبز و کئول کرتگ؟


من تئیی آزار و نێزگاریا سرپد آن بله تئو هستۆمند ائے. آ کُپرانَ زانان که هما مردمان کرتگ‌اَنت که وتا یَهودیَ گوَشنت بله یَهودی نه‌اَنت. آ شئیتانئے کَنیسَهے اَنت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами