مرید ایسّائے گوَرا شتنت، چه وابا آگَهِش کرت و گوَشتِش: ”واجه، او واجه! ما اێر بُکّگی و مِرَگی اێن.“ آ، چه وابا آگه بوت و توپّان و مئوج و چئولی هَکّل داتنت، چه نِهرّ و هَکّلان گوات کپت و توپّان پرُشت و اێرمۆش بوت.
یوهَنّایا گۆن ایسّایا گوَشت: ”واجه! ما یکّ مردے دیست که گۆن تئیی نامئے گِرگا چه مردمان پلیتێن روهان درَ کنت، بله ما آ مَکَن و مَنَه کرت، چێا که آ مرد چه ما نهاَت.“