34 ایسّایا گوَشت: ”سورئے مهمان، تان وهدے که سالۆنک گۆن آیان گۆن اِنت، په رۆچگئے دارگا هُجّ کنگَ بنت؟
”آسمانی بادشاهی، هما بادشاهئے پئیما اِنت که په وتی چُکّئے آرۆسا مهمانیے کرتی.
ایسّایا پَسّئو دات: ”سالۆنک که نِشتگ، سور و آرۆسئے مهمان سوگیَ بنت و پُرسَ دارنت؟ بله اَنچێن وهدے کئیت که سالۆنک چه آیان جتا کنگَ بیت، هما وهدا رۆچگَ دارنت.
لهتێنا، چه ایسّایا جُست کرت: ”یَهیائے مرید گێشتر رۆچگَ دارنت و زِگر و دْوا کننت. پَریسیانی مرید هم اَنچُشَ کننت، بله تئیی مرید مُدامَ ورنت و نۆشنت.“
بله وهدے کئیت که سالۆنک چه آیان جتا کنگَ بیت، گڑا آ رۆچگَ بنت.“
بانۆرئے هُدابُند، سالۆنک اِنت. انچۆ که سالۆنکئے دۆست اۆشتاتگ و سالۆنکئے تئوارا اِشکنت و گَل و شادانَ بیت، منا همے ڈئولێن کامل و سررێچێن شادهیے رستگ.