33 لهتێنا، چه ایسّایا جُست کرت: ”یَهیائے مرید گێشتر رۆچگَ دارنت و زِگر و دْوا کننت. پَریسیانی مرید هم اَنچُشَ کننت، بله تئیی مرید مُدامَ ورنت و نۆشنت.“
بله بَژن و اَپسۆز په شما، او شَریَتئے زانۆگران و پَریسیان! او دوپۆستێن شَتَلکاران! شما مردمانی دێما آسمانی بادشاهیئے دروازگا بندَ کنێت، نه وتَ پُترێت و نه دگرانَ کِلّێت.
جنۆزامانی لۆگان گۆن مالواریا برنت و په پێش دارگا وتی دْوا و سَنایان دْراجکَشَّ کننت. اِشان سکترێن سِزا و پدمُزَّ رسیت.“
یکّ بَرے ایسّا جاگهے دْوا کنگا اَت، وهدے دْوایی هلّێنت، چه آییئے مریدان یکّێا گوَشت: ”او هُداوند! اَنچُش که یَهیایا وتی مرید دْوا کنگ سۆج داتگاَنت همے پئیما تئو هم مارا دْوا کنگ سۆج بدئے.“
من هپتگے دو رۆچ، رۆچگَ داران و وتی سجّهێن مالئے دَهیَکّا دئیان.
بله رَندا جنۆزام بوت. نون آییئے اُمر هشتاد و چار سال اَت و آییا چه مزنێن پرستشگاها ڈَنّ، پاد اێرَ نکرت. شپ و رۆچ، هُدایا سَنا و سَتا کنان، وتی وهد په دْوا و رۆچگَ گوازێنت.
من په پهرێزکاران نئیاتکگان، گُنهکارانی لۆٹگ و گْوانک جنَگا آتکگان، که آ چه وتی سِلّێن کاران تئوبه بکننت.“
ایسّایا گوَشت: ”سورئے مهمان، تان وهدے که سالۆنک گۆن آیان گۆن اِنت، په رۆچگئے دارگا هُجّ کنگَ بنت؟
اے دگه رۆچا، یَهیا پدا گۆن وتی دو مُریدا اۆشتاتگاَت.
پاکیزگیئے سرا، یَهیائے مُرید و یکّ یَهودیێئے نیاما دَپجاکے بوت.
هُداوندا گوَشت: ”پاد آ، هما دَمْک و کوچها برئو که آییا ’تچکێن دَمْکَ‘ گوَشنت. اۆدا یَهودائے لۆگا برئو و شاوول تَرْسوسیا شۆهاز کن، که آ دْوا کنگا اِنت.