13 ایسّایا وتی دست شهارت، دستی پِر مُشت و گوَشتی: ”منَ لۆٹان. دْراه و پاک ببئے!“ هما دمانا، سْیَهگَرّا مرد یله دات.
هُدایا گوَشت: ”رُژنایی ببیت“ و رُژنایی بوت.
هُدایا گوَشت: ”آسمانئے چێرئے آپ یکّ نێمگے ببنت و هُشکی پَدّر ببیت“ و اَنچُش بوت.
چیا که آییا گوَشت و هما چیزّ پئیم بوت، پرمانی دات و برجاه دارگ بوت.
ایسّایا دست شهارت، دستی پِر مُشت و گوَشتی: ”منَ لۆٹان، وشّ و پَلگار بئے.“ هما دمانا مرد چه سْیَهگَرّا پَلگار بوت.
ایسّا شت، آییئے کَشا اۆشتات و تپی هکّل دات. هما دمانا تَپی سِست و په آیانی هِزمت کنگا پاد آتک.
دگه رۆچے، ایسّا یکّ شهرێا اَت. اۆدا مردے سرا تان پادا سْیَهگَرّئے نادْراهیا گپتگاَت. وهدے ایسّایی دیست، آتک و دێم په چێر کپت، دَزبندیای کرت: ”او واجه! اگن تئو بلۆٹئے منا وشّ و پَلگار کرتَ کنئے.“
ایسّایا آ هُکم دات و کَڈّن کرت: ”اے هبرا گۆن هچکَسا مگوَش، بله برئو، وتا دینی پێشوایا پێش بدار و په وتی پاک و پَلگاریا، هما کُربانیگ که موسّائے شَریَتا نبیسگ بوتگ، هئیراتی بکن تانکه په آیان گواه و شاهدیے ببیت.“