لوکا 4:35 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

³⁵ ایسّایا جِنّ هکّل دات و گوَشتی: ”وتی دپا بدار و اے مردا یله دئے!“ جِنّا مردمانی دێما آ مرد زمینا دئور دات و اَنچُش در آتک که آ مردا هچّ نُکسانے نرَست.

لوکا 4:35 Кръстосани препратки

زَبور 50:16

بله هُدا گۆن بدکارا چُشَ گوَشیت: ”ترا چِه هکّ اِنت که منی شَریَتئے رهبندانی هبرا بکنئے یا منی اَهد و پئیمانئے بارئوا چیزّے بگوَشئے؟

مَتّا 17:18

ایسّایا جِنّ هَکّل دات، جِنّ در آتک و بچکّ هما دمانا دْراه بوت.

مَتّا 8:26

گۆن آیان گوَشتی: ”او کَمباوران! شمارا چێا تُرسیت؟“ رَندا پاد آتک، گوات و گوَرمی هَکّل داتنت و توپّان پَهک اێرمۆش بوت.

مَرکاس 1:26

جِنّا آ مرد سکّ پْرِتک و ژامبلێنت و کوکّار کنان چه آییا در آتک.

مَرکاس 4:39

آ چه وابا آگه بوت، گواتی هَکَّل دات و گۆن گوَرما گوَشتی: ”اێرمۆش! بَس کن!“ گڑا گوات کپت و چئول و مئوج آرام گپتنت.

مَرکاس 9:26

گڑا جِنّا کرینژگے جت و بچکّی ژامبلێنت و یله دات. بچکّ مُردگئے ڈئولا کپت. بازێنے گوَشگا اَت که بچکّ مُرتگ.

لوکا 11:22

بله اگن زۆرمندترێن مردمے آییئے لۆگئے سرا هَمله و اُرُش ببارت و چه آییا سردست ببیت، هما سِلاهان که آ مرد چه آیان دلجم اَت، چه آییا پَچَ گیپت و آییئے مال و مِلکتا بهر و بانگَ کنت.

لوکا 4:23

ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”من دلجم آن شما اے بَتَلا په منَ کارێت که ’اگن تئو داکترے ائے گڑا پێسرا وتا دْراه بکن. هما مۆجزه که ما اِشکتگ تئو کَپَرناهوما کرتگ‌اَنت، آیان اِدا وتی شهر و هَنکێنا هم پێش بدار.‘“

لوکا 4:39

ایسّا شت، آییئے کَشا اۆشتات و تپی هکّل دات. هما دمانا تَپی سِست و په آیانی هِزمت کنگا پاد آتک.

لوکا 4:41

جِنّ، چه بازێن مردمان در آتکنت و کوکّار کنان گوَشتِش: ”تئو هُدائے چُکّ ائے،“ چێا که آیان زانتگ‌اَت، آ هُدائے هما گچێن کرتگێن مَسیه اِنت. بله ایسّایا هکّل دئیان بێتئوار کرتنت.

لوکا 8:24

مرید ایسّائے گوَرا شتنت، چه وابا آگَهِش کرت و گوَشتِش: ”واجه، او واجه! ما اێر بُکّگی و مِرَگی اێن.“ آ، چه وابا آگه بوت و توپّان و مئوج و چئولی هَکّل داتنت، چه نِهرّ و هَکّلان گوات کپت و توپّان پرُشت و اێرمۆش بوت.

لوکا 9:39

جِنّے اَناگت منی چُکّا گیپت و ژامبلێنیت و هما دمانا چُکّ جاک و کوکّارَ کنت، کَپ و گَجَّ بیت. آییا باز کمّ یلهَ دنت و لۆٹیت آییا بکُشیت.

لوکا 9:42

وهدے چُکّ پێداک اَت، جِنّا ژامبلێنت و ڈگارا جت. ایسّایا جِنّ گۆن نِهرّ و هَکّلان مان بست، چُکّ دْراه کرت و پتئے دستا دات.

اِلهام 12:12

پمێشکا شادهی کنێت، او آسمانان و آسمانانی نِشتگێنان! بله بَژن و اَپسۆز په شما، او زمین و دریا! چێا که شئیتان په شما اێر آتکگ، چه زهرا سکّ پُرّ اِنت، چێا که زانت که آییئے وهد کمّ اِنت.“