21 وهدے یَهیا بازێن مردمان پاکشۆدی دئیگا اَت، آییا ایسّا هم پاکشۆدی دات. وهدے ایسّا دْوا کنگا اَت، هما وهدا آسمانئے دپ پَچ بوت و
مردمانی رهادگ کنگا رَند، په دْوا کنگا تهنا کۆهئے سرا سر کپت. رۆنِند اَت و آ وت تهنا اَت.
ایسّا گێشتر، چه مردمان دور، گِستا و تهنا، بَرّ و گیابانان دْوا کنگا اَت.
یکّ رۆچے، ایسّا اێوکا دْوا کنگا اَت و مرید گۆن آییا گۆن اَتنت. چه مریدان جُستی کرت: ”مردم منی بارئوا چے گوَشنت، من کئے آن؟“
ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، دێمترا شما گندێت که آسمان پَچَ بیت و هُدائے پرێشتگ چه انسانئے چُکّئے راها سَرَ کپنت و اێرَ کپنت.“