50 رَندا، ایسّایا مرید تان بئیتاَنیائے نزّیکّا برتنت و دست بُرز کرت و په آیان نێکێن دْوایی لۆٹت و برکت داتنت.
وشتامێن ورگے په من تئیار کن و بیار که بوَران و چه مرکا پێسر ترا برکت بدئیان، اَنچێن ورگے که منا دۆستَ بیت.“
ایسُّپا گوَشت: ”اے منی چُکّ اَنت، هُدایا همِدا منا داتگاَنت.“ اِسراییلا گوَشت: ”منی کرّا بیارِش که برکتِش بدئیان.“
اے اِسراییلئے دوازدهێن کَبیله اَتنت و اے هما هبر اَتنت که آیانی پتا برکت دئیگئے وهدا گۆن آیان کرتنت. هر یکّێارا هماییئے هسابا برکتی دات.
گڑا ایسّایا آ یله کرتنت و چه شهرا ڈنّ در آتک و بئیتاَنیائے مێتگا وتی شپی رۆچ کرت.
رَندا ایسّایا چُکّ وتی کُٹّا نندارێنتنت، دستی پِر مُشت و برکتی داتنت.
وهدے اورشَلیمئے نزّیکّا، زئیتونئے کۆهئے دامُنا بئیتپاجی و بئیتاَنیائے مێتگان رَستنت، گڑا ایسّایا دو مرید رئوان دات و
هما وهدا که دْوا کنگ و برکت دئیگا اَت، چه آیان گیشّت و آسمانا برگ بوت.
گڑا ایسّائے مرید، چه زئیتونئے کۆها پِر ترّت و اورشَلیما آتکنت. اے کۆه، چه اورشَلیما یکّ شَبَّتی رۆچێئے دوریا اِنت.
چه اے هبرانی گوَشگا رَند، آیان دیست که ایسّا آسمانا برگ بوت و جمبرێا آ چه مریدانی دێما چێر و اَندێم کرت.
منَ لۆٹان که مردێن زهر گرگ و جاک و جێڑهان یله بدئینت و هر جاگه پاک و پلگارێن دستان بُرز بکننت و دْوا بلۆٹنت.