21 مارا اُمێت اَت، آ هما بیت که اِسراییلا رَکّێنیت. نون گپّ اِش اِنت که اے هبران سئے رۆچ گوَستگ.
آ وت اِسراییلا مۆکیت چه آیانی سجّهێن گناهان.
”هُداوند، اِسراییلئے هُدایا سَتا و سَنا بات، چێا که په وتی کئومئے مَدَت کنگا آتکگ و کئومی رَکّێنتگ.
آ هم، هما ساهتا آیانی کِرّا آتک، هُدائے شُگری گپت و گۆن هما سجّهێن مردمان که اورشَلیمئے رَکّێنگئے رَهچار اَتنت، گوَشتی: ”اے چُکّ هما رَکّێنۆک اِنت.“
وهدے مرید ایسّائے کِرّا مُچّ بوتنت، چه آییا جُستِش کرت: ”او هُداوند! بارێن آ وهد همِش اِنت که تئو بادشاهیا پدا په اِسراییلا پِرَ تَرّێنئے؟“
بارێن، هما ڈئولا که تئو زی آ مِسری کُشت، منی کُشگا هم لاکارتگِت؟‘
آ نۆکێن سئوتے جنَگا و گوَشگا اَتنت: ”تئو تومارئے زورگ و اِشیئے مُهرانی پَچ کنگئے لاهک ائے چێا که تئو هِلار کنگ بوتگئے و گۆن وتی هۆنا په هُدایا چه هر کَبیله، زبان، کئوم و راجا مردم په بها زرتگ.