20 پیلاتوس، ایسّائے یله دئیگا دلمانگ اَت، پمێشکا دگه یکّ رَندے آییئے بارئوا گۆن مردمان هبری کرت.
وهدے پیلاتوس هَکدیوانا نِشتگاَت، آییئے جَنا اے کُلئو راه دات که ”گۆن اے بێگناه و نێکێن مردا هچّ مکن، چێا که دۆشی من اِشیئے بارئوا سکّێن پرێشانێن وابے دیستگ.“
گڑا پیلاتوسا، که لۆٹتی مردمان چه وت رزا بکنت، باراباس آزات کرت و ایسّا، شلّاک جناێنت و داتی که سَلیبئے سرا بدْرنجنتی.
باراباس، اورشَلیمئے شهرا، آشۆپ و هۆن کنگئے مئیارئے سرا، بندیگ کنگ بوتگاَت.
بله مردم سکّ کوکّار کنگا اَتنت و گوَشتِش: ”سَلیبی کَشّ! سَلیبی کَشّ!“
چه اِد و رَند، پیلاتوسا جُهدَ کرت که آییا آزات بکنت، بله یَهودیان کوکّارَ کرت: ”اگن تئو اے مردا آزات بکنئے، کئیسَرئے دۆست نهائے. هرکَس وتا بادشاه سرپد ببیت، کئیسَرئے دژمن اِنت.“