19 باراباس، اورشَلیمئے شهرا، آشۆپ و هۆن کنگئے مئیارئے سرا، بندیگ کنگ بوتگاَت.
بندیگانی تها باراباس نامێن مردے هستاَت. گۆن هما آشۆپیان گِرگ بوتگاَت که شۆرشے وهدا هۆن و کۆشِش کرتگاَت.
بله سجّهێن مردمان کوکّار کرت و گوَشت: ”ایسّایا بکُش! باراباسا یله بدئے!“
آییئے سرا تُهمت و بُهتام جنانا گوَشتِش: ”ما دیستگ که اے مرد، کئوما گُمراهَ کنت، رومئے کئیسَرئے سُنگ و مالیات دئیگا مَنَه و مَکَنَ کنت و گوَشیت: ’من مَسیه و بادشاه آن.‘“
پیلاتوس، ایسّائے یله دئیگا دلمانگ اَت، پمێشکا دگه یکّ رَندے آییئے بارئوا گۆن مردمان هبری کرت.
بله مردم وتی هبرئے سرا اۆشتاتنت و گوَشتِش: ”اے مرد، گۆن وتی تالیمان، یَهودیَهئے سجّهێن دَمگئے مردمانَ شۆرێنیت. چه جَلیلا بُنگێجی کرتگ و انّون اِدا رَستگ.“
اَچه، تئو هما مِسری نهائے که نۆکی شۆرشی کرتگاَت و چار هزار یاگیێن مردمی گۆن وت گیابانا برتگاَت.“
بله شما آ ’پاک و نێکێن‘ نمَنِّت و آییئے جاها په یکّ هۆنیگێا آزاتی لۆٹت.