17 گڑا، جامے چستی کرت، هُدائے شُگری گپت و گوَشتی: ”اے جاما بزورێت، وتی نیاما بهر کنێت.
نجاتئے پیالها چستَ کنان و هُداوندئے ناما تئوارَ کنان.
دژمنانی چمّانی دێما پَرزۆنگے په من پَچَ کنئے، په شَرَپ دئیگا منی سَرَگا ٹێلَ جنئے و منی جاما مُدام پُرّ کنان ائے.
گڑا آییا مردم سبزگێن کاهانی سرا نندگئے پرمان داتنت، رَندا پنچێن نان و دوێن ماهیگی زرتنت، آسمانئے نێمگا چارتی و هُدائے شُگری گپت، گڑا نانی چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانی دستا داتنت. مریدان نان مردمانی سرا بهر کرتنت.
گڑا هپتێن نان و ماهیگی زرتنت، هُدائے شُگری گپت، نانی چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانی دستا داتنت و مریدان مردمانی سرا بهر کرتنت.
وهدے شام ورگا اَتنت ایسّایا نگنے زرت، هُدائے شُگری گپت، چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانا داتی. گوَشتی: ”بزورێت و بوَرێت، اے منی جسم اِنت.“
وهدے شام ورگا اَتنت، ایسّایا نگنے زرت، شُگری گپت، چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانا داتی. گوَشتی: ”بزورێت! اے منی جسم اِنت.“
نگنی هم زرت، هُدائے شُگری گپت، چُنڈ چُنڈی کرت، مریدانا دات و گوَشتی: ”اے منی جسم اِنت که په شما کُربانیگَ بیت، اے رسما په منی یات و یاتمانا برجاه بدارێت.“
ایسّایا پنچێن نان و دوێن ماهیگ زرتنت و آسمانئے نێمگا چارت، هُدائے شُگری گپت و پدا نان و ماهیگی چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانی دستا داتنتی تانکه مردمانی سرا بهر بکننت.
آ کَس که یکّ رۆچێا هاسێن رۆچے زانت، په هُداوندئیگی چُشَ کنت. آ کَس که وارت هم په هُداوندئیگیَ وارت، پرچا که هُدائے شُگرا گیپت و آ کَس که چه ورگا پهرێزَ کنت، په هُداوندئیگی چُشَ کنت و هُدائے شُگرا گیپت.